Sunday morning

- rain is falling... Og der forsvann likeheiten med Maroon 5. Eg sit atter ein gong på turistinformasjonen, og då veit de kva som kjem: oppdatering etterkvart som det skjer noko her. Hurra!
-11.01: eg er bittelitt forseinka på jobb. "Sjå alle som ventar på deg!" sa mamma. "Neida, det er ein buss," sa eg. Og tok feil...
-11.10: det er 11 personar inne på kontoret! Det er ikkje plass til so mange! Ut ut, alle saman, tenkjer eg. Men svarar på spørsmåla to av dei kjem med. 11 stk - 2 spm...
-11.30: dei siste tre gjekk. På vegen ut gav dei meg eit par sjokoladar. "The favourite chokolate in Latvia!" Kva er det med meg og sjokolade for tida? Eg prøver å kutta ned, viser det på meg? Og må dei dermed motarbeida meg? I går fekk eg nemleg òg sjokolade, Daim av ein tyskar som ikkje likte karamellen. Eg merka eg vart litt fornærma på Daim'en sine vegne, karamell er jo poenget med den!
-11.43: ei norsk dame vert sint når eg seier at det ikkje går an å bestilla plass til person, berre bilar, på ferja. Ho vert ikkje blidare når eg forklarar at det er fordi ein alltid kjem med. Det er slike folk som ikkje har godt av ferie, det øydelegg sikkert rutinene deira...
-12.03: det skjer ingenting, so eg må fortelja noko moro eg nett kom på! Det byrjar med noko som ikkje er so moro, nemleg det fæle uveret som var forrige søndag. Då vart vegen til Skjerdal teken av ras (onkelen min på Vestlandsrevyen, spol til ca 2.55), og var stengt fram til onsdag kveld (noko som sjølvsagt ikkje var noko hindring for skjerdølene, tøffingar som dei er). Men so kjem me til det morosame: som det ser på biletet her, er vegen til Skjerdal smal og utan vidare sikring. På biletet ser ein og at det manglar 25 meter av den. Skiltet som står ved den førebels vegen no, er "rekkverk manglar". Og dette var det fyrste som kom opp etter raset. Ikkje "veg manglar" eller noko slikt, men "rekkverk". Jaja, det er jo eit eller anna som manglar, tenkte vel vegvesenet. Det mest hysteriske er at det manglar ikkje rekkverk. Rekkverk er det på grusfyllinga dei har lagt i holet. Det har aldri vore so fint rekkverk ut til Skjerdal. Man tager hva man haver, var det ikkje so?
-12.36: mine fyrste islendingar! Moro. Dei skulle "aover fedlet".
-13.00: eg har oppdaga Real Ones. Me like! Eg har jo høyrt litt på radio, men fann ut at eg må finna ut meir sidan desse skal spela i Skjerjehamn (dit eg skal i bryllaup til helgi) denne veka.
-13.52: Yes, everything is closed on Sunday. It mostly is. Why? It's just... Well, because it is! (Utlegningar om å halda kviledagen heilag, eller behovet for ein fridag? Trur ikkje det nei...)
- 15.20: i Bergen nærmar krigen seg, iallefall i Staalesen sin 1900tals-triologi.
- 15.42: one day, one day, it's gonna go my way, it's gonna go my way - Real Ones
- 16.36: lovely, beautiful, darling, sooo nice. Joda, dei er begeistra, dei to pratsomme britane.
- 17.07: ei indisk dame på 68 år og med vonde bein kjem inn. Pratar og pratar. Eg skjønnar ca halvparten
-17.23: min kollega frå Gjesmegalleriet står og skravlar. Ho har nok kjent seg einsam i dag. Musikalar og bøker er temaet, det er me gode på begge to
- 18.57: eg har teke oppgjeret, som vanleg mangla det noko. Denne gongen var det 22 kroner. Tenk at usle 22 kroner skal vera so vanskeleg å ha med å gjera
- 19.12: Oh, you're actually closed, aren't you? Well, my mother picks me up in 20 minutes, so then I'm closed
- 19.23: no må du gå mi gode dame. Er det ikkje eit ganske klårt hint når eg sløkker lyset og let att døri?
- 19.27: after the long, long sentence, a full stop - Real Ones