Bryllaupsfestival

Dei svarte rett og sa "ja", både min morbror Jon og tante An-Magritt då dei vart stilte det store spørsmålet i Skjerjehamn på laurdag. Då hadde festen allereie vart nokre dagar.

Skjerjehamn er ein gamal handelsstad med stor gjennomfart og betydning frå 1600-talet og framover. Villaen er nyoppussa, det gamle pakkhuset er restaurant og landhandelen er open heile sommaren. I tillegg er det i Skjerjehamn kong Olav bur no.

For min del byrja festen onsdag med reisa til Ytre Sogn. Eg har aldri vore der ute, og å finna vegane var til tider spanande nok berre det. Men fram kom me, akkurat tidsnok til dei siste tonane på den fyrste konserten denne veka (kjømeistaren sa det so godt: "Hm, gifta meg, det har eg aldri gjort. Lat oss laga jazzfestival!")

Torsdag var det fjelltur som sto på programmet, og opp til heile 194 meter gjekk me. Høgaste fjellet på Byrknesøy. Eg lurer på om det er noko dei skryt av? Geologen Stein meinte iallefall at bergartane var noko dei kunne skryta av, med store render av kvarts som skar opp frå berget under.

Every dog has its day vart dedikert til brudeparet under konserten den kvelden. Real Ones viste seg å vera eit flott liveband, og måtte innatt med tre ekstranummer. Eg er litt vel begeistra kanskje, og nytta sjansen til å ta både konsertbilete og snikbilete av bandmedlemmar på bordet bak min kjære bror...

Fredag smilte vergudane som berre det, og ungane vart med meg på Gi eit lite vink. Eg er ikkje sikker på kven som koste seg mest, dei eller eg, men den som hadde dei beste gøymestadane var i alle fall Jon. Og dei som vart mest forundra over manglande reaksjon, var politimennene som kom i båt og stilte ungane det enkle spørsmålet "kva driv de med då?" "Gøymsel -ein -to- tre..." var svaret dei fekk, og vekk var ungane - og eg. Når eg endeleg fann att ungane, sto båttur på planen. Det vart fisking mellom skjæra, men dei yngste treivst og godt med fisking frå bryggekanten ved landhandelen. Der finst det nemleg både krabbar og brennmanetar, som kan vera lika spanande som torsk og makrell.
Haavaldsen, Hatling og eit ukjent tal Skjerdal hadde dikta song til brudeparet. Det vart framført med stor suksess. Sjølv om ngen i koret på 24 stk gret under framføringane, var øvingane noko anna, der rann det tårer på siste verset gong etter gong. I tillegg song me Brudemarsj, også den utan tårer, men med Øyvind på saksofon.

Og so var den store dagen der! An-Magritt og Jon ga kvarandre sitt ja og utveksla ringane etter bestemor og bestefar. Dei "små" var brudejenter og -sveinar. Eg og tantene gret. Og so var det fest!

Utpå kvelden var det ordning på sminken og byting av kle - bunaden er litt i varmaste laget å svinga seg til so mykje som me gjorde. Derimot såg det ut til at kvite sko var det store denne kvelden.

Bruda var sjølvsagt i godt humør, sjølv om ho nett på dette biletet ser skeptisk ut. Og Hanna var og blid, ho fekk dansa vals med storebror Håvard.

Musikken var variert, alt frå jazz via storband til rock og folkemusikk. Både brudgommen, brødrene og onkelungane hans sytte for musikk, og festen varte ut i dei små timar.

No er eg attende i kvardagen, eg jobbar heildag på turistinformasjonen Snakk om kræsjlanding - etter å ha vore høg på sjøluft, sukker, musikk og familiekos i fleire dagar er turistane skremmande kjedelege og vanlege. Heldigvis har eg tonnevis av bilete og sjå gjennom, og ein blogg eg kan dela nokre av dei på.