Olsok

Gong på gong har eg gløymt at det er Olsok i dag (dagen Heilag-Olav fall i slaget på Stiklestad i 1030, for dei som ikkje hugsar det i farten). Ifølgje Wikipedia er det flaggdag (og det stemmer jo), det har vore ein av dei største helgedagane, og er enno rekna som ein andre nasjonaldag. Det siste vil eg sei meg ueinig i, i Lærdal har det alltid vore jonsok som er greia. Men det skadar vel ikkje å gjera noko spesielt på olsok heller, sjølv om eg altså har gløymt det meir enn eg har hugst det i dag (eller antakeleg lika mange gonger, ettersom dei to tinga heng saman).

Olsok vart dermed feira med grilling og bading i Lærdalsfjorden for Anja og meg. Det er jo kjent at eg ikkje tek så lett på dette med bading, og etter fyrste hopp i sjøen og kaving i land att hadde eg hjartebank i lange tider. Men det kom seg, den siste gongen låg me faktisk og plaska litt uti fjorden, før me luftturka på land.

Kvelden ved fjorden vart avslutta med øsregn (men sommartemperaturar) i bringebærfeltet, og bringebær og rips med vaniljesaus var ein flott prikk over ien på ei olsok-feiring meir til æra for sommaren og finveret enn den gamle slåsskjempa av ein konge. Men eg er sikker på at han ikkje tek so tungt på det - det er i alle fall ein (av dei få?) olsokane som verkleg skil seg ut.