Eksamenstid. Skrekk og gru. Dårleg samvit og dårlege rutinar. At ein aldri lærer. Snart ferdig med bacheloren no, men det hjelper ikkje nemneverdig...
Eg burde ha skrive ei oppgåve no. Og so burde eg ha lese til eksamen, som nærmar seg skremmande. Det siste har eg gjort litt - men fyrst måtte eg sjekka e-post, sjekka facebook, lesa Dagbladet, lesa Porten, lesa bloggar - og sortera notatane mine frå den siste månaden, før eg bladde fremst i permen til notatane for januar/februar. Men eg er altså i gang.
Åja, ein ting til eg "måtte" fyrst, var å lesa ei oppgåve eg fekk tilsendt på e-post, sjå på engelsken. Og so ei eg fekk på skulen, sjå på norsken. Og so ei til eg fekk på e-post, sjå på samanheng. Og so den eg får på ein bærbar data som kjem tuflande inn frå kjøkenet, sjå på struktur. Fire oppgåver på to dagar - minus den eg sjølv skriv. Eg er jo likevel i pluss...
Og eigentleg likar eg det, ganske godt faktisk. Eg trur eg kunne blitt ein habil oppgåverettleiar - eg har iallefall raudfargen inne.
«Magnus Lagabøtes landslov 750 år» fikk pris for årets utstilling
for én uke siden