Shopping...

I fare å verka som ein rosabloggar, kjem det her eit innlegg om kjolar. På førehand, unnskyld.

Men det handlar ikkje berre om kjolar, det handlar om vener òg. Gode vener, som skal gifta seg. Magnhild og Einar skal etter planen sei ja i juni, og i det høve må jo eg ha ny kjole. Hurra! Eller søren, alt etter som. Det er oftast søren, men Magnhild var snill og vart med på handel. Me prøvde kjole etter kjole begge to. Ho fann flest fine, men ingen ho ville ha (her er det kanskje viktig å skyta inn at kjole til den store dagen har ho sjølvsagt frå før). Eg vart bitt av basillen og ville ha både ein og hin. Dei fleste var me einige om at me ikkje kunne bli sett i - det vart ein del latter i prøveromma. Det er kanskje det moroaste med handletur - alle bommane, når ein har nokon å le av dei med.

Men eg fann kjolen min eg, og eg kan gjerne få skryt for den, sopass må den vera verdt. Eg tør ikkje fortelja mamma kva eg ga for den, for å sei det slik. Men det beste er kanskje at eg treng nye sko til den i tillegg. Og veske. Og jakke. Hurra! Eller søren.