Dagens D

d for dans

 Treng vel kanskje ikkje vidare forklaring? Dans i all slags form, til all slags musikk, heilt til ein går heim i den mørke kvelden, euforisk og med ilt i musklar ein ikkje visste ein hadde.

d for dialektlære

 Dersom eg hadde vore lur, so hadde eg teke ein master i nordisk og studert utbreiinga og endringa av segmentering og differensiering på Vestlandet. Lukke!

d for Danù

Fyrste, og einaste, gong eg høyrte Danù var på ein Førdefestival for mange år sidan. Det var siste konsert på laurdagen, og den irske gruppa spelte tre låtar. Det var før dei fekk med seg Muireann Nic Amhlaoibh på song, og det var fem-seks mannfolk som spelte ril som eg aldri har høyrt det verken før eller etter. Antakeleg var det her interessa mi for instrumentalmusikk dukka opp, og frå der var det ikkje lange vegen verken til jazz eller norsk folkemusikk.

d for Det store norske spillet

Fram til Bezzerwizzer var dette det beste kunnskapsspelet. Vanskeleg, langdrygt, akkurat passeleg for familien ein lang nyårsføremiddag.

d for Du er min los

Du er min los

på leia eg dreg,

du er mitt ljos

på nattville veg.

Sjølv om du vankar

langt her i frå,

i mine tankar

bur du enn då.

Der skal du bu

som song i mitt sinn,

venen min,

du som einast er min.

Der skal din kjærleik

vere mi bøn,

der skal din nærleik

vere min løn.

Einsam eg stod

Og du vart min del:

blod av mitt blod

og sjel av mi sjel.  
 Jakob Sande


Dette diktet skal syngast i bryllaupet mitt - evt. ved eit anna passande høve. Gjerne i denne versjonen.

d for Dirty Dancing

"I carried a watermelon!?" Eg veit ikkje om mange jenter som klarar å sjå den scena utan å dukka seg og tenkja på sine eigne tåpelege uttalelsar. Og eg veit ikkje om mange jenter, heller, som klarar å sjå Johnny Castle rekka handa mot Baby og sei dei udødelege orda "Nobody puts Baby in a corner!" utan å måtta smila, evt. snufsa. Korleis dette har blitt slikt eit symbol for eit par generasjonar med kvinner anar eg ikkje, men det som er sikkert er at eg ligg under for same fascinasjon.
  
d for Den lille havfrue

"Er han ikke vakker?" "Nja, litt hårete og sikklen for min smak..."
Jepp, det er ikkje mange replikkar frå Den lille havfrue eg ikkje kan sei i sekundet før Sissel Kyrkjebø gjer det. Dessutan kan eg lengre bitar utanåt, og baserar draumemannen laust på prins Erik.

d for Di Derre

  Ei flott konsertoppleving sommaren 2008 gjer at Di Derre står for meg som eit av dei beste norske banda nokon sinne. Dei har ikkje anna enn hitar, og dessutan so har dei so gode tekstar. Ikkje rart med Jo Nesbø som tekstforfattar og vokalist. Kven kan vel ikkje kjenna seg att i linjer som "når noia blir for gæ'rn, og telefonsvarer'n svarer galt" eller "andre siden av veien, på vei en annen vei"?

Kva er dine dramatiske, drøymande, delikate, daglegdagse, deilege d-ar?