Kor e' bålet

Kor e' tonen har ei uformell turgruppe. Dei veit sjeldan kor dei skal, men endar alltid opp med å ha det fortreffeleg. For meg har det aldri passa å vera med på tur, men no fann eg ut at det var på tide. Trass i vonde legger, masteroppgåve og latskap - eg skulle vera med!

Og det vart ein strålande tur. Eg, grunna vonde legger og ein smule latskap, byrja med å ta Fløybana, medan dei fleste andre gjekk opp. Ved barnehagen på Fløyen skein soli over Askøybrui, og klokka nærma seg allereie halv åtte. Nokre gonger er sommartid heilt ok.

 Soli skein inne i skogen òg, sjølv om det helst var snøen som dominerte der.

 

Me fann ein fin bålplass i ly av ein stein, og Øyvind tok ansvar for båltenning og -vedlikehald - under nøye observasjon og kommentering, sjølvsagt.

 Skal ein ha bål må ein ha pølsepinnar òg. Ingunn hadde ny kniv for høvet, og instruerte tyskarane i rett spikketeknikk.

Og so var det pølser, fiskekaker, brød og marshmallows over bålet!

 Sakte, men sikkert mørkna det over Bergensdalen. På dette tidspunktet song svarttrosten enno nedi skogkanten, og kviskra om vår der oppe i snøen òg. Eg såg nesten heimatt, før heile byen vart vekke for oss.

Eg mistenker at kuldegradene kom krypande i det soli gjekk. Det vart iallefall kaldare og kaldare, og ein mindre og mindre sirkel kring bålet. Røyken var heftig - men heldt no myggen godt unna. Og det vart berre ein svidd skosåle...

 Tre timar etter at me hadde gått opp var me på veg nedatt. Det var heilt mørkt i byen, men eg nytta høvet til å få litt instruksjon i nattfotografering, so biletet av Nordnes, Laksevåg og Askøybrua må vel seiast å vera eit samarbeidsprosjekt.

Val og framtidsplanar

Fysj! Særleg midt i masteroppgåva.
Problemet er altså hausten, og vegen vidare. Problemet er at eg har alt for mange val. Skal eg
- ta PPU og bli lærar?
- prøva å undervisa 100% på UiB?
- prøva å undervisa 50% på UiB og få ein annan jobb på si?
- undervisa 25% på UiB og ta religion (og kva skal eg no med religion, viss eg ikkje vil bli lærar? Vil eg det? I norsk, engelsk og religion? Eller berre norsk og engelsk? Kva religionsfag treng eg evt? Kva kan godkjennast frå Volda? Og når har eg tid til å finna ut dette?)
- få ein heilt annan jobb?
- legga meg under dyna og krypa fram att ein gong på nyåret?

Distraksjonar

 xkcd.com

Eeeeh...

Dei som kan noko om blogging, seier ein skal utnytta det når ein opplever ein topp i besøkstalet. Joda, eg ser den, men mitt mål er ikkje å tena pengar. Mitt mål er ikkje å få merksemd. Mitt mål er ikkje å endra heile den store verda. Mitt mål er å underhalda - meg og andre. Mitt mål er å nå venene mine - og kanskje ein og anna annan forvirra sjel. Mitt mål er å endra ein pitteliten del av verda, min pittelille del. Derfor fortset eg i dag med eit av prosjekta mine, ein av måtane eg kjem på ting som gleder meg, og kanskje inspirerer nokon av dykk til å komma på kva som gleder dykk.

e for Emma

Eg er jo litt galen etter Jane Austen. Eg kan det meste om bøkene hennar. Hugsar godt sitat frå filmane. Er (meir enn) bittelitt forelska i alle heltane hennar - og eit par av kjeltringane. Favoritten skiftar mellom kvar gong eg les eller ser noko. Men 2009-versjonen av Emma, det er nok absolutt ein av favorittane. Når Emma og Knightley svingar seg på ballet, ser ein dei fyrste gnistane. Og når Mr. Knightley kjeftar på Emma med den opprevne og triste stemma, då skjønnar ein at noko spesielt har skjedd. Badly done, Emma, badly done indeed! Tenk at noko so fælt kan vera so romantisk. Sukk.

e for eufemisme

 Nei, eg likar ikkje eufemismar. Som folk flest vil eg at folk skal "sei det dei meinar," kva no det betyr. Ein skal ikkje pakka krig inn i væpna konflikt, oppseiing inn i frigjera arbeidskraft. Men eufemisme er eit av framandorda eg fyrst kunne slå om meg med etter at eg byrja på språkstudiane, og eufemismar er òg eit av døma på kor mektig språk er, og kor viktig det er å vera medviten denne makta.

e for Edward Saksehånd

Eg var ikkje svært gamal fyrste gong eg såg Edvard Saksehånd. Det var ei opprørande hending, eg tenkte mykje på Edvard i tida etterpå. Den var ikkje heilt ekte, den var som ein draum - eller eit mareritt. Og det stemmer jo det, har eg sett i ettertid. Eg likar å tru at dette er ein av dei filmane som har forma meg, ein av dei som har fortalt meg noko om korleis det er å vera menneske. Eg er ikkje Edvard, men kanskje kan eg vera ein av venene hans, ein av landsbybuarane som ikkje snur seg vekk frå han? Eg håpar eg kan klara det, viss eg må ta valet.

e for Ella Fitzgerald

Den dama. Den stemma. Den stemninga. Haustkveldar og sommarnetter. Lyse dagar og mørke timar. Glade turar og melankolske stunder i sofakroken.

Dette var nokre av mine e-ar, eg kjem til å komma på fleire i dagane framover, kjenner eg meg sjølv rett. Men viktigare: har du nokre fine e-ar?

What? Why? How?

For English, see below

For engelsk er naudsynt i dag...
I dag skjedde det noko mystisk. Eg har vanlegvis frå 10-50 (på ekstremt gode dagar) daglege treff på bloggen min. Dei fleste besøkande er frå Noreg, utanom nokre få vener i eksil, og nokre som dinglar innom på diverse vis, av ukjente grunnar. Eg føl sjølvsagt nøye med, statistikk er moro. Ok, ikkje mystisk, heilt vanleg. Men i dag, i dag er ein mystisk dag! I dag har eg hatt 464 treff, heile 94 frå Noreg og 356 (TREHUNDREOGFEMTISEKS) frå USA. Kva skjer?! Kor kom alle desse frå? Korleis kom dei hit? Det er ingen spor i statistikken elles som seier kor dei kom frå, ingen ukjente lenkjer eller rare søkeord. Teoriane er mange. Eg likar t.d. den som seier at eg er populær, men korleis vart eg det? (Dessutan vill ikkje ein amerikanar skjønt eit ord her...) Min fyrste tanke var lik Frida sin: eg er overvaka, eg har skrive for mykje om Jeriko. Eg har nok sett for mykje på Presidenten i det siste, sanninga er antakeleg kjedelegare, og den er det nok berre Google som kan gi. Selskapet Google, ikkje søkemotoren. Hadde det endå vore so enkelt. Men hovudspørsmålet mitt står att: Kven er desse folka?!

English: (because English is necessary today)
Something mysterious happened today. I usually have from 10 to 50 (on really good days) daily hits on my blog. Most of the visitors are from Norway, except a few friends in exile and a few who drops by for unknown reasons. Of course I keep an eye on this, statistics is fun! But today, today is a mysterious day! Today I have had 464 hits, as many as 94 from Norway and 356 (THREE HUNDRED AND FIFTY SIX) from the US of A. What is happening?! Where did all these people come from? How did they get here? There are no clues in the statistics that can reveal this, no strange links or funny searches. The theories are plenty. I like the one where I am popular, but how did that happen? (And by the way, Americans would not understand a word in here...) My first theory was similiar to my flatmate's: Someone is investigating me, I have written too much about Jericho. But I have probably watched too much West Wing lately, the truth is likely to be quite boring, and it is probably only Google who can give it. The company, not the search engine - if it were only that simple... But my main question remains: Who are these people?!

Shopping...

I fare å verka som ein rosabloggar, kjem det her eit innlegg om kjolar. På førehand, unnskyld.

Men det handlar ikkje berre om kjolar, det handlar om vener òg. Gode vener, som skal gifta seg. Magnhild og Einar skal etter planen sei ja i juni, og i det høve må jo eg ha ny kjole. Hurra! Eller søren, alt etter som. Det er oftast søren, men Magnhild var snill og vart med på handel. Me prøvde kjole etter kjole begge to. Ho fann flest fine, men ingen ho ville ha (her er det kanskje viktig å skyta inn at kjole til den store dagen har ho sjølvsagt frå før). Eg vart bitt av basillen og ville ha både ein og hin. Dei fleste var me einige om at me ikkje kunne bli sett i - det vart ein del latter i prøveromma. Det er kanskje det moroaste med handletur - alle bommane, når ein har nokon å le av dei med.

Men eg fann kjolen min eg, og eg kan gjerne få skryt for den, sopass må den vera verdt. Eg tør ikkje fortelja mamma kva eg ga for den, for å sei det slik. Men det beste er kanskje at eg treng nye sko til den i tillegg. Og veske. Og jakke. Hurra! Eller søren.

Opningstider

Er det rart ting tek tid på UiB med slike opninstider?

Gøymespel

Kvar gong eg ser han her undrar eg på om eg skal verta glad eller lei meg. For det er so mange ting eg har lyst å spørja han om, og so få svar å få frå han.

Har han tenkt å hoppa fram og ropa bø, når den han ventar på kjem gåande?

Tenkjer han glade eller triste tankar bak stolen?

Gøymer han seg for nokon? I tilfelle kven, og kva vil dei han?

Har han selskap av hybelkaniner? 

Har nokon hugst å fortelja han at det er hans tur å stå?

Tonehelg

Det var ikkje mange som snurra rundt golvet når Jon og Sindre spelte til dans på laurdag, men me som var der hadde det fint. Når eg kunne lena hovudet bakover og lytta til den "vakre, sjelfulle salmetonen" Audun bestilte som avslutning, so tenkte eg på at eg jammen er heldig som kjenner so flinke folk.

 Når Jon spelte til dans, hadde eg allereie vore i Gimle nokre timar. Og eg var der nokre timar dagen etter òg, for Kor e tonen hadde øvingshelg og konsert saman med Konsonans. Mang slags kjærleik, kalte me den - og mangt slags vart det. Med konsert tidleg i semesteret og ikkje minst ein sjuk dirigent og to stakkars vikarar på ei helg er det mykje som kan gå galt. Og mykje gjekk galt, mellom anna song eg gamalfransk etter logikken "det rimar, då er det sikkert greitt." Men for det meste fann me tonen når me skulle, og kom oss gjennom til aplaus frå vener og kjente.

(Foto frå konserten: Nina Blågestad)

Korleis nyta våren

- på ein og ein halv time:

 Ta på deg kjole og solbriller og gå tur til byen,

 til dømes gjennom Graven, der trei strekker seg mot soli og snøen gøymer seg bak hekken. Rett over dalen glitrar Vidden, lokkande, men berre ein fjern tanke. Ta bilete gjennom solbrillene, fordi lyset vert so moro då.

Stopp på bakeriet i Solheimsgaten og kjøp den bollen som har mest gult i seg.

Møt kjensfolk på Gamle Nygårdsbro, og bli so glad over gjensynet at du gløymer å ta bilete av båtane som enno har vinterteppet over seg.

 Gå til Festplassen og et bollen, akkompagnert av duer, trafikk og trekkspelmannen på repeat, medan du lener hovudet bakover og let solstrålande trenga gjennom kleda til du skjønnar kvifor soli vann over nordavinden.

Gå på vindaugsshopping i Marken, Øvregaten og Skostredet. Nyt soli i smuga, og alle dei undarlege bruktbutikkane og romantiske interiørbutikkane. Ikkje gå innandørs, det kan ta både verdifull sol-tid, og gå hardt utover pengepungen.

 Hels på den gamle mannen kjellartroppa til Fensal. Han likar å slå av ein prat.

Og so må finveret ignorerast ein ettermiddag, til fordel for franske madrigalar og amerikanske voggeviser. Hjarteballongar er kjøpt inn til kjærleikskonserten i morgon. 

Det er so godt som garantert at når Kor e' tonen har øvingshelg, so er det strålande ver i byen. Dersom du lurer på når du kan ha utefest i regnhovudstaden - sjekk øvingsplanen vår.

Då er det godt at ein kan klara å nyta våren på ein og ein halv time.

Bak muren

Betlehem, februar 2008. Foto: Ingvild Søndenå

Natt til 12. mars vart ein busetjarfamilie nord på Vestbreidden drepne. Gjerningsmannen er enno ukjent, men både Israel og busetjarane i området er sikre på det er ein palestinar. Dette merkast godt i Palestina, og Live Håberg frå Førde skriv om det her. Ho er i Tulkarm på Vestbreidden for tida, der ho er ledsagar for EAPPI. Bloggen hennar er verdt å fylgja for dei som vil få eit innblikk i korleis livet er på innsida av muren. Sjølv har eg site med klump i bringa fleire gonger den siste veka, medan eg har fulgt hennar oppdateringar, både når det gjeld situasjonen kring drapa i Itamar og forteljingane hennar frå checkpointet Taybe.

Les òg gjerne dette blogg-innlegget frå TV2-reporter Fredrik Græsvik, som òg skriv om det som har skjedd i Midtausten den siste veka, det som er blitt gløymt oppi alle andre verdskatastrofer.

Sexy?

Minn me pao at neste gång e vil oppnao nåkke, so mao e bærre prata so breitt e e go før. Gjedna motpartn bli so lei at'n jir opp, slek so denna kar'n her? Å so bør de stemma, heile hurven, pao sågnadialekti so den mest "sexy," so dei seie borti Oslobygdn. Men ikkje håyr pao opptake fysst, de e verken sexy elle frao Sogn.

(Å elles va de Janne so jore me oppmerksåm pao lenka, so de kan gjedna lesa kå ho skrive om saken å - å ho ha meir trening enn me i å skriva dialekt, so der faor de gjedna eit bærre inntrykk tao kåleis de ska håyrast/sjao ut...)

Buy yourself flowers

So full av klisjear - men det er jo ein grunn til at klisjear er klisjear, er det ikkje?

Kanskje er dette innspel til mitt, mykje omtalte, nye og betre liv?

Takk for tips, Ingrid!

Danseskostredet

Det vert førestilling! Me har øvd i helgi, og det vert jo bra jo - kven skulle trudd? No håpar me berre det kjem folk, for det vert so dumt om me har øvd i eit år utan at nokon får sett det... Ja, det var eit hint! For me treng verkeleg publikumet, både økonomisk (for me får ikkje nett peng kasta etter oss, vaksne amatørar som me er...) og ikkje minst fordi det er då det er moro. Informasjon finst i den <--------------- margen

Og dette er nokre av folka som gjer at det vert bra - og som gjer at det er moro å dansa koreografiar og improvisasjonar til folkjazzen tyt ut av øyro på ein og ein helst har lyst å pensjonera dei stive låra for alltid. Fin gjeng!

Dagens D

d for dans

 Treng vel kanskje ikkje vidare forklaring? Dans i all slags form, til all slags musikk, heilt til ein går heim i den mørke kvelden, euforisk og med ilt i musklar ein ikkje visste ein hadde.

d for dialektlære

 Dersom eg hadde vore lur, so hadde eg teke ein master i nordisk og studert utbreiinga og endringa av segmentering og differensiering på Vestlandet. Lukke!

d for Danù

Fyrste, og einaste, gong eg høyrte Danù var på ein Førdefestival for mange år sidan. Det var siste konsert på laurdagen, og den irske gruppa spelte tre låtar. Det var før dei fekk med seg Muireann Nic Amhlaoibh på song, og det var fem-seks mannfolk som spelte ril som eg aldri har høyrt det verken før eller etter. Antakeleg var det her interessa mi for instrumentalmusikk dukka opp, og frå der var det ikkje lange vegen verken til jazz eller norsk folkemusikk.

d for Det store norske spillet

Fram til Bezzerwizzer var dette det beste kunnskapsspelet. Vanskeleg, langdrygt, akkurat passeleg for familien ein lang nyårsføremiddag.

d for Du er min los

Du er min los

på leia eg dreg,

du er mitt ljos

på nattville veg.

Sjølv om du vankar

langt her i frå,

i mine tankar

bur du enn då.

Der skal du bu

som song i mitt sinn,

venen min,

du som einast er min.

Der skal din kjærleik

vere mi bøn,

der skal din nærleik

vere min løn.

Einsam eg stod

Og du vart min del:

blod av mitt blod

og sjel av mi sjel.  
 Jakob Sande


Dette diktet skal syngast i bryllaupet mitt - evt. ved eit anna passande høve. Gjerne i denne versjonen.

d for Dirty Dancing

"I carried a watermelon!?" Eg veit ikkje om mange jenter som klarar å sjå den scena utan å dukka seg og tenkja på sine eigne tåpelege uttalelsar. Og eg veit ikkje om mange jenter, heller, som klarar å sjå Johnny Castle rekka handa mot Baby og sei dei udødelege orda "Nobody puts Baby in a corner!" utan å måtta smila, evt. snufsa. Korleis dette har blitt slikt eit symbol for eit par generasjonar med kvinner anar eg ikkje, men det som er sikkert er at eg ligg under for same fascinasjon.
  
d for Den lille havfrue

"Er han ikke vakker?" "Nja, litt hårete og sikklen for min smak..."
Jepp, det er ikkje mange replikkar frå Den lille havfrue eg ikkje kan sei i sekundet før Sissel Kyrkjebø gjer det. Dessutan kan eg lengre bitar utanåt, og baserar draumemannen laust på prins Erik.

d for Di Derre

  Ei flott konsertoppleving sommaren 2008 gjer at Di Derre står for meg som eit av dei beste norske banda nokon sinne. Dei har ikkje anna enn hitar, og dessutan so har dei so gode tekstar. Ikkje rart med Jo Nesbø som tekstforfattar og vokalist. Kven kan vel ikkje kjenna seg att i linjer som "når noia blir for gæ'rn, og telefonsvarer'n svarer galt" eller "andre siden av veien, på vei en annen vei"?

Kva er dine dramatiske, drøymande, delikate, daglegdagse, deilege d-ar? 

Fordeler med nynorsk

Nynorskmafia eller NU? Trur det er ein viss samanheng...
Men i alle tilfelle er eg no eigentleg fornøgd med å vera eksotisk og å gjera ingenting eg, eller kva - gutar?

Fiction Island

Kan eg melda flytting hit? Eg hadde nok funne meg vel tilrettes litt på innsida av Bridget Jones Strait eller langs The Metaphoric River, so lenge eg heldt meg vekk frå Human Drama-sida. Here Be Dragons er jo òg ein by ein kan vurdera.
Oppdatering: Eg innsåg her ein kveld at øya Blyton må vera mitt paradis. Der bur jo alle dei Enid Blyton har skrive om gjennom tidene, inkludert mi fyrste forelsking, Julian. Eg veit ikkje om eg skal flytta dit, eller berre slå meg ned i Here Be Dragons eller Superheroes og venta på at han og venene treng hjelp med å løysa eit mysterium.

Ny musikk

På fredag hadde eg ein plan om at eg skulle gratulera meg sjølv med ei fullført veke (eg kan på ingen måte sei "vel fullført," men ferdig var ho) med to plater eg har sett fram til i lang tid. So eg troppa opp på Platekompaniet på Torgallmenningen, sneik meg forbi køen, gjekk strake vegen forbi Kaizers (jepp, dei sto der heile gjengen), og endte opp framfor disken. Nyaste til Real Ones, takk, og so den heilt ferske til Casa Murilo. Men der var det stopp. Joda, Real Ones fekk eg - me er då i Bergen - men Casa Murilo hadde dei ikkje teke inn. Ikkje hadde dei planar om det heller. Eg tenkjer som so at det var ein tabbe, for no ligg Lifting Ships på bestseljarlista til Platekompaniet i kategorien indie, saman med First Night on Earth til Real Ones. Eg har nok gått inn i den statistikken, for i går kom den i posten.

So no har eg to nye plater eg kan nyta og rocka og synga med til. Platehylla mi er gankse lita her i Bergen, men til gjengjeld er det omlag berre norsk musikk (eg telte her hin dagen, og fann ei irsk og to svenske, og elles berre norsk - og finsk-norsk). Og det er god norsk musikk, der desse passar godt inn mellom folkemusikk anna feel good-musikk.

First Night on Earth er liknande førre pop-plate frå Real Ones, All for the Neighbourhood, kanskje hakket meir indisk-inspirert. Fint for mørke vinterkveldar og lyse vårmorgonar, tenkjer eg. Og Lifting Ships er akkurat som forventa - eg hadde jo høyrt, gjennom ulike smakebitar og nedlastingar, nesten alle spora, so få overraskingar der. Men det gjer då ingen ting, det er akkurat slik fin britisk pop - frå Oslo - med fine harmoniar, fine instrumentering, glade melodiar og ikkje minst fine rytmar eg likar. Lett å synga med til, lett å lika. Eg gler meg til ein vår med desse platene på repeat (sjølv om sambuarane kan finna på å gjera opprør om eg får det heilt som eg vil).

Forresten, viss de vil smaka litt på platene før de kjøper dei: Lifting Ships på Spotify her, og First Night on Earth her.

Fastelavnssøndag

Frivillig opp klokka ti ein søndag føremiddag, etter litt for få timar søvn - men det er då ikkje kvar dag det er VM (og det to på ein gong). Dermed har dagen gått i gull, sølv og bronse, taktikkanalysar og matlaging. Ekte søndag, med bittelitt lesing for å letta samvitet, og elles fjernsyn, mat og vener,  handarbeid, Alias og bollar.

Dameklubb? Iallefall spøt og bollar med to typar krem

For meg har fastelavn alltid vore starten på våren, og det var det i år òg, trass i at eg gløymte å plukka ris - og me droppa å pynta stovepalma, slik me gjorde i fjor. Og som start på våren, so var det ein god start - sjølv om den gjekk i vintersport og varme i omnen.

Mastercurl

Ingrid Elisabeth føreslo mastercurl tidleg i haust. Jaja, sa folk. Det hadde no vore moro, det, sa folk. Og so byrja organisatorane å organisera, og plutseleg sto 18 svært vaklevorne masterstudentar på isen i Loddefjord og skulle setja steinar i rett bol - eller kva det no heiter. Og eg låg og eg datt, som det står i songen. Men kjære vene kor moro det var!

Klare til innsats!

Men fyrst må ein ha litt opplæring... Korleis går no denne kostinga føre seg?

Litt nervøs for kor fyrste steinen kjem til å enda opp

Og so skal Persijn i elden - har han stilen, jenter?

Her er det iallefall ei som manglar stilen (men om nokon lurte: det er meir behageleg å landa på baken enn på knea)

Men Inger-Hanne derimot - her snakkar me proff-stil!

Kampane er i gang - og steinane ligg i heilt same avstand. Kven tok poenget?

Dei grøne smiler godt - eller gjer sitt beste i so måte - men etter nøye måling er det det raude laget (her ved Ingrid) som har grunn til å dansa

Og då må Thomas ordna litt opp i poengtavla, for fyrste poeng gjekk til den raude steinen!

Marte er innbitt, her står det om seieren

- og eg lovte å gi dette biletet biletteksten: "Det var dritbra, Marte!" Sjå retninga på den steinen, då

Greitt å få (Evy), og gi (Ingrid Elisabeth), litt råd før ein skal sleppa steinen avgarde

Lena held auge med steinen sin. "Kost!"

Etter harde kampar (som for mi bane enda 4-4, eit perfekt resultat) var det "maftercørl" på Baran for dei som ikkje vart heilt utslitne, eller dei som trengte å døyva smerten. Planen er no nye øvingar i sportar me ikkje kan. Touchfotball? Ultimate? Golf? Time will show.