Går det an på same tid å mislika og beundra noko? For eksempel eit tre?
Ja, eit tre, men ikkje eit kva som helst tre. Dette treet er mange hundre år gamalt. Det er eit oliventre. Det står ikkje i nokon åker, men i ei rundkøyring. Det markerar innganen til den israelske busetjinga Ma'ale Adumim - og det burde ha stått på palestinsk jord.
Begge folka er gode på symbolbruk i retorikken sin. Palestinarane ser mot flagget, mot martyrane, undertrykkinga muren representerer og sin lange historie i området. Israel ser mot religion, militærmakt og sin historie. Det gjer akkurat dette symbolet, dette treet som er rive opp av jorda det eigentleg vaks i, plassert på ei trafikkøy som offer for vanskjøtsel eller påkjørsle, så sterkt. Det handlar om å overta ikkje berre land, men og symbol - og det handlar om manglande respekt for desse symbola.
Det gjer at eg både mislikar og beundrar dette treet. Mislikar det fordi det er eit stole symbol, eit symbol på undertrykking og ein stat som tek seg til rette - og beundrar det som det standhaftige treet det er, kanskje kan det gi håp til reisande på palestinsk område inn i framtida.
Arkeologens 150 år gamle flaskepost er åpnet
for 2 dager siden
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar