Positivitetstyranni og mitt eige alfabet

Eg lir under eit positivitetstyranni. Det høyrest jo fælt ut, men det er eigentleg greitt, for det er mitt eige. Og det er ikkje eit positivitetstyranni i den tydinga at alt må vera bra og vellukka og framgangsrikt heile tida (gudskjelov for det), men i den tydinga at eg må vera positiv. Iallefall utanpå. Iallefall på lesesalen. Og aldri sei nei om eg kan sei ja. Vanskeleg, dette tyranniet. Rart det, når det er tyranni det er snakk om, sjølv om tyrannen er ein sjølv.

Men so les ein no litt på nettet då, ein må innrømma det (set inn "eg"/ "Mari"/ "studentar"/ det som måtte passa istadenfor "ein"). Og på nettet, der finn ein slike fine sider som Mariell sin blogg, og Mariell sitt alfabet over fine ting. Dermed vert tyranniet lettare å leva under, for ho veit om so mange fine ting. Og so kom eg på at eg veit om mange fine ting, eg òg. 29 post it-lappar (og ein busskvittering) seinare, er eg klar for å byrja på mitt eige fine alfabet. Og eg byrjar sjølvsagt med A, system i galskapen må ein då ha:

a for Austen, Jane

 Seks romanar, ikkje meir, og eit ganske kort liv. Men jammen meg har ho hatt sitt å seie for generasjonar av lesarar etter det. Om det er "of matrimony and dancing" eller verdas mest intense kjæleikserklæring, og avvising, so får ho sagt det.

a for Across the Universe

Fin musikk. Fin mann. Fin film.

a for a beautiful mess

 Bloggen til Johanne. Ei ung jente, men med so kloke observasjonar, og so fine bilete. Inspirasjon her òg.

a for Amélie

 Om eg nokon gong vert stor og modig, so skal eg verta som Den fabelaktige Amèlie fra Montmartre. Snakka med framande og senda ein hagenisse verda rundt. Og bu i ein storby, med mystiske fotoboksar og mopedar. Men eg trur ikkje eg vil bli vaksen og modig heller, eg vil vel helst berre drøyma om det - gjerne gjennom Amèlie.

a for almanakk

 Eg er sopass gamaldags at eg vil ha ting skrivne ned. Ikkje på mobilen. Ikkje på dataen. Ikkje på nett. Med blekk og penn, eller blyant, i ei lita svart bok. Den vesle svarte boki har dessutan store fordeler, som kart over dei britiske togbanene, og fine sitat på annakvar dag: Being defeated is often a temporary condition. Giving up is what makes it permanent (Marilyn vos Savant).

a for Are Kalvø

Noregs 57. morosamste mann. Eg anar ikkje kven dei 56 over er, men kunne godt tenkja meg å lesa dei. Men helst trur eg det er sunnmørsk audmjuke, om slikt finst. Ikkje berre er han morosam, han skriv om viktige ting òg. På ein morosam måte.

a for Alias

Antakeleg verdas beste spel for dei pratsomme. For dei som ikkje er so nøyne på det. For dei som ikkje er redd for å skaffa seg ein uven eller to i løpet av spelet. For alle aldrar. Eg er klar for spelekveld snart!

a for Audrey Hepburn

Antakeleg verdas vakraste kvinne. Filmane er kunstykke i kvar sine sjangrar, og dama - vel, lat meg berre sei at ho gjer seg godt på veggen, både i stova og på rommet mitt. Uansett kva som skjer, so veit eg at ein av filmane med henne kan gjera livet lysare. Dessutan, det er noko med gamle filmar.

a for An Affair to Remember

Deborah Kerr og Cary Grant. Ei Empire State Building-scene som går Sleepless in Seattle ein høg gong. Rett og slett den ultimate romantiske komedie, og det lenge før det var eit omgrep. And all I could say was, "hello". Sukk.

Oppdatering: vel attende på lesesalen kom eg på enno ein fin a, og den er knytt til mi eiga masteroppgåve.

a for "A poet is not a vegetable"

George Saintsbury har helit rett i det, ein poet er ingen grønsak. Er det ikkje godt me fekk det på det reine?

Har du nokre fine a-ar?