Unntakstilstandar i Hebron

"Du må nesten ha vært i Hebron for å skjønne hva som egentlig foregår i byen,"skriv Dagbladet i dag. Eg har vore der, og eg veit ikkje om eg skjønnar noko som helst. Israelske myndigheiter har innført unntakstilstandar i deler av byen for å prøva å stoppa dei israelske busetjarane som nektar å flytta ut av eit okkupert hus, og som no jaktar på palestinarar i byen. Utflyttingsordra fekk dei av høgsterett i november, men dei nektar. Busetjarane i Hebron er av det ekstreme slaget, av dei som ber våpen og ser det som si religiøse plikt å bli verande i byen. Ein høgsterettsdom betyr ingenting då.

No er deler av Hebron militærsone, og nesten krigssone om nettene. Men det er ikkje store forskjellen til vanleg. I februar møtte me EAPPI som mellom anna jobbar med å følgja skuleborn til skulen, forbi israelsk militære og israelske settlerar. Me gjekk gjennom den gamle hovudgata, no tom utanom militære og nokre få settlerar med våpen. Ibrahimi-moskeen er delt i to, og marknaden er dekka med netting for å beskytta mot bos hive frå busetjingane i hovudgata, rett på andre sida av eit gjerde.

160 000 palestinarar, kring 400 israelske settlarar (men meir nett no?) og 2000 israelske soldatar - i kvardagen. At det er unntakstilstand minner mykje om normaltilstanden, spør du meg.

Oppdatering 4. desember: Busetjarane som okkuperte huset er kasta ut, men seier dei vil komma attende. Eitt hus er altså tomt, og ein avventar dommen om kven som eig det. Kva med resten av Hebron? Det som er bra med dette, er at det vert fokus på at det finst ulike grupperingar óg i Israel, og at staten her grip inn mot urettmessig okkupasjon. Men kva med resten av Palestina?

(bilete: soldatar på høgda over Hebron, foto: Ingvild Søndenå. Handlegata i gamlebyen, foto: Anna Boo.)