Alt ein har å feira

Me bur i eit godt land. Det er rikt, trygt og fint. Det er fritt, og no har me til og med ein Grand Prix-vinnar (til). Stor stas.

Eg bur i òg i ein god by. Ein by som er beint ut vakker i fint ver, med flotte folk, god stemning og mange hendingar. Typisk nok samlar mange av desse hendingane i dagane før eksamen, men då må ein berre prioritera (vekk eksamen).

Nokre glimt:
Fredagsnatta overnatta Anja og eg i hagen. Anja påsto at ho visste korleis Lars Monsen må kjenna det, sjølv om me hadde platning, madrass og dunpute er open himmel open himmel. Og å vakna til solskin og fuglekvitter er ikkje å forakta det heller.
Laurdag kom Karoline på besøk! Dagen vart brukt mykje som biletet over viser, før det var Grand Prix-fest om kvelden
Sjølvsagt stor stas når Noreg vann, særleg sidan folkedansarane og -musikarane kjenner eit bittelite eigartilhøve til både musikken og folka.

So kom søndagen, 17.mai, med frukost klokka 8.00. Det er i tidlegaste laget etter slike festlegheitar, men i so godt lag er det ikkje noko problem at vertskapet er litt trøytt og ikkje alt var heilt klart når folk kom snublande grueleg tidleg. Og når Anja tvinga oss til å stilla oss opp for fotografering ved det blømande epletreet, var me vel eigentleg godt nøgde med utbytet for dagen, allereie i ti-tida.

Men 17. mai er ein lang og innhaldsrik dag, me til dømes dans og spel i hovudprosesjonen. Video av oss som dansar i toget kan sjåast her (spol til ca 13 min).

Og so gjekk me tur, Anja, Frida og eg, ut på Nordnes for å snurra rundt og ta bilete.
Tradisjonen tru vart dagen (for min del) avslutta med folkemusikktimen på Festplassen, med spelemannslag, kor og dansarar, og meg som sprang rundt som ei forvirra høne for å vera på rett stad til rett tid.
Men kvelden var ikkje over. Anja og eg tok bilen og køyrde opp mot Skansen, og såg fyrverket derifrå. Ei flott, om ikkje særleg lur, opplading til eksamen...