Norsk Villakssenter

Jepp, her sit eg, på Norsk Villakssenter i Lærdal, og svarar på dumme spørsmål (istadenfor å svara på dei same dumme spørsmåla på turistinfoen). Men det skal og seiast at arbeidsoppgåvene her på senteret er vidare enn på turistinfoen. I Gamlegata går stillinga ut på å svara på nemnde dumme spørsmål, og rydda litt (iallefall so tidleg i sesongen, det er ikkje alt som er heilt på styr). På villakssenteret skal ein vera seljar, resepsjonist, kinomaskinist, kokk, servitør, guide og fotomodell. Om dagen dermed er fyllt opp? Eigentleg ikkje. Det er nemleg ikkje grueleg mange folk å guida, selja ting til, setja på film til, gi røykelaks til eller hoppa framfor kameraet til...

Storbyferie

Fordi mi unge, vakre, flinke og gode mor er grå vorten (altså 50), for heile familien til London på langhelg og feiring saman i helgi. Eg har jo hatt lyst til dette lenge, og gleda var stor når gebursdagsbarnet og han hin med pengane, pluss to brør, samtykka, og me kunne komma oss avgarde. På grunn av gebursdagen rann det sjølvsagt inn med meldingar. Mamma var like nøgd kvar gong, og stoppa for å lesa både her og der...

Me budde på eit hotell på South Bank /Waterloo. Med berre ein kort spasertur over ei (valfri) bru var me midt i storbyen (det var me forsåvidt på hotellet og, men South Bank er ikkje so spanande).

Hvor er Willy...? (evt. familien Skjerdal/Lysne)

Det vart dermed mykje trasking i byen, og me gjorde "turisttinga" - tur langs Themsen, St. Paul´s, Piccadilly Circus, Trafalgar Square, shopping i Oxford Street, Tower of London, Tower Bridge, Westminster og Buckingham Palace. Heldigvis finst det litt parkar innimellom, med isboder, og ein familie som ikkje har noko i mot pausar.

Dette såg me frå hotellet. Men nei, me er for blaserte turistar til å gidda å stå i kø til noko slikt (les: fleirtalet av oss lir av høgdeskrekk, og inngrodd latskap)

St. Paul´s er som alltid imponerande, og mamma og gutane fekk flott utsikt frå kuppelen. Pappa og eg var nøgde med å sjå på kuppelen frå bakken, både inni og utanpå.

I tillegg gjorde me noko anna som jo er obligatorisk i London: musikal. Me såg We Will Rock You på Dominion Theatre, musikal bygd på Queen-låtar, med minimal historie, men ekstremt fengande musikk og stor interaksjon med publikum. Lenge sidan eg såg noko med so mange illusjonsbrot, men som ein likevel lever seg so inn i. Stor stas.Scaramoutche ("Scary Bush") med løysinga - "living rock!"

"Og alle var einige om at det hadde vore ein fin tur." Er det ikkje slik forteljingar om turar skal avsluttast? Her trur eg og det var sant - Eirik var lei av at eg tok bilete, mamma er eldre enn når me reiste (noko som jo var planen), alle har litt vel slunkne lommebøker, Olve kvidde seg til mattetentamen i dag, eg kom på alt eg hadde lyst å kjøpa litt for seint - men nøgde er me.

4/5 av familien på sørmuren til Tower of London, med ei Tower Bridge som leikar gøymsel ein stad i bakgrunnen.

Wolverine

"It tickled." Det var det han svarte, Wolverine, på spørsmålet om korleis det gjekk då han vart henrette. Kul kar.

Eg har vore på kino med Ingebjørg, og sett ein godt laga film med lite innhald (X-Men Origins: Wolverine) - utanom (minst) ein grueleg kjekk mann (om dette stridest forresten dei lærde, altså Ingebjørg og eg, men eg har rett...) Ikkje ein klassikar (ikkje i X-men-forstand ein gong), men spanande og underhaldande nok. Om den gav svar på gåta Wolverine er vel heller tvilsamt - men kanskje nett det er like greitt. Ikkje same spaninga om ein veit alt.

Pigen paa Anatomikammeret

-- -- Jo det er Hende! O lys hid!
Og slip ei Kniven end paaglid
i denne Armes Hjerte!
O, der er rædsom Vittighed
i Lampens Blik, som stirrer ned
paa denne døde Smerte.

Saa kold dengang den aanded saae
den stolte Verden jo derpaa?
Og frække Øine skar
det Slør igjennem tidligt, som
den stakkels Piges Fattigdom
af gyldne Drømme bar.

Som Blomst i Isen frosset ind
jeg seer et Træk paa denne Kind,
som vel jeg bør at kjende.
Thi Fryden i min Barndomsleeg
før altfor høit min Skulder steeg
-- o var den ikke Hende.

Tvertsover boed' Hun for os,
i Armod født som i sit Mos
paa Taget Stedmorsblommen.
Fornemme Folk kun fatted svært,
at Blod saa fagert og saa skjært
af Fattigfolk var kommen.

Ak, mangt sligt Aasyn dog jeg saae
som Maanedsrosens Pragt forgaae,
som Sommerfuglestøvet!
Dem Skjebnens Haand for haardt vel tog
og Syndens Spor dem overjog
som Sneglens Sliim paa Løvet.

Henrik Wergeland

Og slik var altså min eksamen... Om eg klarte å skriva om "Sneglens Sliim paa Løvet" utan å rødma? Nesten. Om eg skreiv noko vetigt? Eg veit ikkje. Om eg er klar for neste, om halvanna døgn? Paa ingen Maade...

Alt ein har å feira

Me bur i eit godt land. Det er rikt, trygt og fint. Det er fritt, og no har me til og med ein Grand Prix-vinnar (til). Stor stas.

Eg bur i òg i ein god by. Ein by som er beint ut vakker i fint ver, med flotte folk, god stemning og mange hendingar. Typisk nok samlar mange av desse hendingane i dagane før eksamen, men då må ein berre prioritera (vekk eksamen).

Nokre glimt:
Fredagsnatta overnatta Anja og eg i hagen. Anja påsto at ho visste korleis Lars Monsen må kjenna det, sjølv om me hadde platning, madrass og dunpute er open himmel open himmel. Og å vakna til solskin og fuglekvitter er ikkje å forakta det heller.
Laurdag kom Karoline på besøk! Dagen vart brukt mykje som biletet over viser, før det var Grand Prix-fest om kvelden
Sjølvsagt stor stas når Noreg vann, særleg sidan folkedansarane og -musikarane kjenner eit bittelite eigartilhøve til både musikken og folka.

So kom søndagen, 17.mai, med frukost klokka 8.00. Det er i tidlegaste laget etter slike festlegheitar, men i so godt lag er det ikkje noko problem at vertskapet er litt trøytt og ikkje alt var heilt klart når folk kom snublande grueleg tidleg. Og når Anja tvinga oss til å stilla oss opp for fotografering ved det blømande epletreet, var me vel eigentleg godt nøgde med utbytet for dagen, allereie i ti-tida.

Men 17. mai er ein lang og innhaldsrik dag, me til dømes dans og spel i hovudprosesjonen. Video av oss som dansar i toget kan sjåast her (spol til ca 13 min).

Og so gjekk me tur, Anja, Frida og eg, ut på Nordnes for å snurra rundt og ta bilete.
Tradisjonen tru vart dagen (for min del) avslutta med folkemusikktimen på Festplassen, med spelemannslag, kor og dansarar, og meg som sprang rundt som ei forvirra høne for å vera på rett stad til rett tid.
Men kvelden var ikkje over. Anja og eg tok bilen og køyrde opp mot Skansen, og såg fyrverket derifrå. Ei flott, om ikkje særleg lur, opplading til eksamen...

Augnagodt

"Uff, det er eit forferdeleg uttrykk, eye candy. Augnagodt liksom..." Og dermed hadde Mari eit nytt ord i sitt vokabular, eitt ho gjerne vil dela:

Augnagodt er eit substantiv, nytta som namn på kjekke mannfolk (denne bloggen er tross alt skriven frå kvinneperspektiv). Det er ikkje så svært ofte ein (les: eg) får nytta det, men Høyden i strålande sol er ein god start i so måte. Eller 17.mai, ein (les:eg) gler seg til mannfolk i bunad.

(Kjelde: B.K. Ese)

Calamvs gladio fortior?

The pen is mightier than the sword only if the sword is very short and the pen is very sharp - Terry Pratchett

Pennen er mektigere enn sverdet, var det noen som hevdet. Pipen fikk en annen lyd etter at de hadde fått kappet av seg en arm. Men om sverdet var mektigere, hadde pennen likevel et forsprang som skriveredskap - Knut Nærum

Windy "city"

Eg var godt nøgd då eg kom meg heilskinna ut av Bergen fredag ettermiddag, etter eit forferdeleg ver der. So kom eg heim, og der såg det slik ut:To kastevindar /tornadoar hadde leikt seg i åkeren, og tolv dukar låg i bitar - litt i åkeren, og litt oppe i fjellsida - over trea...

I går var me i konfirmasjon i Aurland, til syskenbarn Stina. Som sistemann av jentene i Skjerdal har ho no fått eigen bunad, vorten teken bilete av ein heil dag - er rett og slett blitt vaksen:
Men i dag var det attende til kvardagen, me vart utkommaderte for å henta ned att dukane, og ulike metodar for å få plukka dei ned att frå trea vart tekne i bruk, meir eller mindre vellukka.

Olve klatra (svært vellukka), pappa kasta (mindre vellukka, særleg då han gløymte å halda fast i den enden av toget han ikkje skulle sleppa),











me drog (vellukka), og me datt (faktisk vellukka det og, me fekk lagt tyngd i arbeidet (bokstaveleg tala)).

Og so bar me dei heim att (både med og utan fall).

Her må det vel nemnast at det ikkje var ho med børa på ryggen som var uheldig, men derimot pantomime"hesten" i potetåkeren...

Forretningsidé?

På kollokvium som uttartar litt kan mange idear komma opp. So òg på samlinga for fire nordisk-studentar i eit hjørne av kantina på HF: spel. Dermed vart pausen på dagens kollokvium planlagt før resten av innhaldet. Alias skulle takast med, og so sat me der og underheldt resten av kantina, med stor innleving, ein jamn kamp og verdige vinnarar (mitt lag...)

Men dette førte oss inn på tanken om spel i undervisinga. Greitt, alle lærarstudentar, dette er vel ikkje ein ny og banebrytande pedagogikk for dykk, men for oss universitetsstudentar er ikkje dette kvardagskost.

- alle eksamenar, testar, prøver osb skal frå no av refererast til som "quiz" (evt "kviss" for puristiske nordistar). Dette vil gi ei meir positiv innstilling, i tillegg til at det gir inntrykk av at ein føl med i tida
- quiz er eigentleg ei god løysing på det meste, altså er det ein ide å utvikla store quiz-sett for fagområda
- evt større spel av typen TP eller Store norske. Særleg Store norske, me er jo eit bokelskande folk (nordistar altså)
- Alias for all terminologi
- Fantasi og/eller Pictionary for verk
- 20 spørsmål for forfattarar
- Beat for beat for salmar (ja, det er òg på nordisk-pensumet). Dette kan utvidast til dikt generelt, puggeskulen er ikkje nødvendigvis heilt ut
- adjektivhistoriar, gjerne utvida til alle ordklassane for grammatikklæring

Her stoppar fantasien til denne nordisk-studenten opp, men eg (og sikkert resten av kollokviegruppa i andre etasje) tek i mot forslag til andre spelidear med takk!

Førsuppa

Til æra for mamma er ordet for veka denne gong frå Aurland (men finst òg andre stader i Sogn). I tillegg er det ord som passar litt til situasjonen eg finn meg sjølv i, nemleg med ein/to eksamen(ar) som nærmar seg med stormskritt, og eg som gong på gong finn pensum eg ikkje har vore borti før i år.

Førsuppa (med trykk på andre staving) tyder noko slikt som forundra, eg ville nytta det med tilleggstydinga "sett ut" (som jo er eit fantastisk godt uttrykk... Aiaiai)
Døme: "Han vart visst litt førsuppa" "E blir reint førsuppa, e"

Kjelde: Per Arvid Ølmheim (1983) "...sa sogningen til fjordingen". Sogn mållag, Firda mållag.

Søndag x 3?

For det fyrste, viss du fekk valet mellom detteog dette

so ville vel valet vore ganske lett.

Ja, det var det for meg og, so eg kjenner det som om eg er i gang med den tredje søndagen på rad denne helgi. Søndag nr 1 (altså fredag), gjekk med til å leika tursistar. Kristine og eg vandra i byen, åt is ved teateret, tok bilete rundtom og heia på Magnhild og Pedagogstudentene i 1. mai-toget. Om kvelden vart det middag på Stragiotti, og The Boat that Rocked på kino (ein film som forresten vert anbefalt til alle som likar britisk humor og musikk frå 60-talet (=alle?)).

Søndag nr 2, som jo var laurdag, var eigentleg typisk laurdag på mange måtar. Me var i byen frå butikkane opna til dei stengte (nesten), og iallefall ei av oss brukte uhorveleg mykje peng... So var det klart for søndagskjensla att, med middag og speling av Sequence heima i huset.

I dag tidleg for Kristine heim til studiar og jobb, og eg sit att i Bergen med det samme (minus jobben då). Men i dag er det verkeleg søndag, so eg prøver å halda fast på kjensla so godt eg kan, medan eg les litteraturhistorie, sjangerteori og anna snacks. Planen om å gjera det uti soli forsvann på grunn av at nemnte sol leikar gøymsel med Bergen, men slik er våren. Og det er vereleg vår, det er mai! Tredje søndag i mai...