"Tjokk og feit og full av seriegull"

So har eg fått med meg den store festen i Bergen i år - kampen der Brann køyrte over Viking (Frida høyrde jubelen heilt heim, og det har me ikkje gjort før) og den etterfølgjande feiringa på Festplassen, med songar me ikkje kunne og store mengder glade bergensarar. Sært å gå ned til byen, midt i gatene saman med store mengder raudkledde folk og bilar som bæljar ut supportarsongane (som me altså ikkje kunne, til tross for nokre timar på stadion i forkant).

Det vart rett og slett ein emosjonell kveld - eg og Monica fann ut at eit fullpakka fotballstadion under ein slik kamp er litt som å vera manisk depresiv - og eg som berre er Brann-supportar fordi eg bur i denne regnfulle byen vart reint rørt. Uansett kva ein meinar om Bergen, bergensarar og Brann kan ein ikkje lata ein slik kveld gå upåakta hen!

Sjå stemning frå fotballpuben og Festplassen: http://fotball.bt.no/tv/article93299.ece (men tenk hujing og brøling, det er tross alt feststemte bergensarar (og wannabe bergensarar) det er snakk om)

Og her er ein av supportersongane som eg ikkje kan, men som eg likevel har hatt på hjernen - med eit syngande fotballag og ein gal (eks-)ordførar: http://fotball.bt.no/tv/article93287.ece (desverre dårleg kvalitet.)

Og so kan ein sei at det kanskje er litt vilt å lokka tusenvis ut i gatene ein sein søndagskveld, at det er vilt å bruka so mykje pengar på ei slik markering, at det er vilt at til og med tre sogningar går ned til byen for å blanda seg med dei raudkledde, og at vaksne folk ikkje burde oppføra seg slik. Men det er Bergen, det er Brann, og det skjer ikkje nett kvart år... (enno)