Regnbyen

http://www.bt.no/vaer/article433281.ece
I følgje dette er det kaos i Bergen - stengte vegar, oversømte hus og blokkerte tunellar. For alle som lurer kan eg avsløra at på Høyden renn vatnet nedover, so der er det turt, og dersom ein føl sykkelstien forbi Danmarksplass er det ingen bilkø og berre ein stor dam - som eg sjølvsagt vart våt i. Eg synes ikkje det regnar so mykje i Bergen eg...

"Tjokk og feit og full av seriegull"

So har eg fått med meg den store festen i Bergen i år - kampen der Brann køyrte over Viking (Frida høyrde jubelen heilt heim, og det har me ikkje gjort før) og den etterfølgjande feiringa på Festplassen, med songar me ikkje kunne og store mengder glade bergensarar. Sært å gå ned til byen, midt i gatene saman med store mengder raudkledde folk og bilar som bæljar ut supportarsongane (som me altså ikkje kunne, til tross for nokre timar på stadion i forkant).

Det vart rett og slett ein emosjonell kveld - eg og Monica fann ut at eit fullpakka fotballstadion under ein slik kamp er litt som å vera manisk depresiv - og eg som berre er Brann-supportar fordi eg bur i denne regnfulle byen vart reint rørt. Uansett kva ein meinar om Bergen, bergensarar og Brann kan ein ikkje lata ein slik kveld gå upåakta hen!

Sjå stemning frå fotballpuben og Festplassen: http://fotball.bt.no/tv/article93299.ece (men tenk hujing og brøling, det er tross alt feststemte bergensarar (og wannabe bergensarar) det er snakk om)

Og her er ein av supportersongane som eg ikkje kan, men som eg likevel har hatt på hjernen - med eit syngande fotballag og ein gal (eks-)ordførar: http://fotball.bt.no/tv/article93287.ece (desverre dårleg kvalitet.)

Og so kan ein sei at det kanskje er litt vilt å lokka tusenvis ut i gatene ein sein søndagskveld, at det er vilt å bruka so mykje pengar på ei slik markering, at det er vilt at til og med tre sogningar går ned til byen for å blanda seg med dei raudkledde, og at vaksne folk ikkje burde oppføra seg slik. Men det er Bergen, det er Brann, og det skjer ikkje nett kvart år... (enno)

Fine helgi

Dette har vore ei god helg altså! Byrja friskt fredag med å vera flink student og byrja på semesteroppgåva, men la det fort på is til fordel for eit sosial liv... Fredag ettermiddag kom Magnhild på middag og filmkveld, og ho, Frida og eg koste oss med Prime og Dirty Dancing (som Magnhild aldri hadde sett før, på tide!) Ho overnatta til laurdag, og ein roleg frukost vart etterfulgt av ein dag i byen. Fyrst i butikkar med Frida og Magnhild, so stoffbutikk og på leit etter ordbøker med Frida - før det gjekk over i ein betre lunsj med Lene. Og so traff eg Kim og Anders, og det vart kaffi på Brunello med gutane og Lene.
Men dagen slutta ikkje der - Lene og eg for heim til huset og laga pizza med Frida, før me målte blad til Lene sin praksisklasse og såg Clueless. Og Lene overnatta og (godt me har god plass), og føremiddagen i dag byrja og roleg med frukost og skarvling.
No er eg nesten i gang med oppgåva att, men sit mykje og ser ut på regnveret og håpar det skal forsvinna. For i ettermiddag skal Monica og eg på kamp, og sjå at Brann får utdelt gullmedaljane sine!

Gebursdagsfeiring

Ok, det er no halvanna veke sidan Frida og eg feira gebrusdagane våre med gode vener og mykje kaker - men her er eit av dei koslege bileta. Monica, Magnhild og Wiebke les russeavisa vår, og ler godt av oss frå Sogndal - kan du fatta...?

Ungdommen no til dags

Magnhild (http://magnhild.genipabu.no/) er irritert i dag, fordi dei eldre ho møter på bussen er so uhøflege. Eg kjenner meg godt att, mange eldre er sjølvsagt svært koslege, men nokre er det ikkje - nett som med unge folk. Kvifor er det då alltid ungdommen som skal setjast i bås og kritiserast?

Den uengasjerte ungdommen
Ein vanleg torsdag i regntunge Bergen står ni ungdommar kledd i baderingar og fargerike klede på Torgallmenningen. I hendene held dei bøsser, på standen i bakgrunnen står flasker fulle av skite vatn og skilt med bilete av born utan ferskvatn, mat eller husvære. Dei samlar inn pengar til flomoffer i Bangladesh, og spør oppfordrande dei passerande: ”Har du ei krone for mykje?” ”Vil du hjelpa flomofra i Bangladesh?” ”Excuse me, do you have a minute?” (for dei er ikkje alle norske). Dei er i slutten av tenåra og byrjinga av tjueåra, dei har jobba med kampanjen i tre veker – og dei høyrer til dei ”uengasjerte.”
I ein liten kommune på Vestlandet står striden i valkampen om barnehageplassar og eldreomsorg. Ungdomane kjem i brakgrunnen. Dei er ikkje interessert i barnehagen – dei skal ikkje ha born på minst ti år. Dei er ikkje interesserte i eldreomsorga – dei skal ikkje ha foreldra sine innan systemet på minst tjue år. Dei er i slutten av tenåra og byrjinga av tjueåra, livet ligg framfor dei – og dei vert stempla som ”uengasjerte.”
Men å bruka ”den uengasjerte ungdommen” som eit felles uttrykk om dei unge vaksne, nyttar ikkje. ”Den uengasjerte ungdommen” finst knappast, og dersom han finst, er det fordi han ikkje engasjerar seg i det dei eldre vaksne forventar.

Attende til Torgallmenningen, Bergen, ein torsdag i september: Ni (uengasjerte?) ungdommar har stått kvar for seg i ein time. Bøssene i hendene har byrja å skrangla. Dei samlast om vassflaskene og bileta og diskuterar dei forbipasserande. Dei vaksne forbipasserande. I løpet av denne timen har om lag tjue personar stoppa opp hjå guten med baderingen, tre av dei var over trettifem år. Ingen av desse tre var kvinner. Det same gjeld for jenta i den oransje sjalet, sett vekk frå den eine kvinna som gav henne kompliment for sjalet, men ikkje la pengar på bøssa. Alle kan slå fast det same: Den uengasjerte ungdommen finst ikkje på Torgallmenningen, derimot er den full av nysgjerrig ungdom som gjerne gir av tid og pengar, som vil høyra om klimaendringar og humanitære krisar, og gjera noko med det. Men den uengasjerte vaksne finst der i stor grad – og den uengasjerte vaksne må ta tak i seg sjølv før det er for seint, og han har lagt all skuld på den engasjerte ungdommen.

(dette var byrjing og avslutning på ei av oppgåvene eg skreiv i Praktinf i haust)

Gullet kom hem

Dette møtte alle studentar som logga på studenteposten i dag. "Dette hadde ikkje skjedd på austlandet," sa Frida (litt indignert?), og det har ho vel forsåvidt rett i. Men då er eg litt glad eg ikkje bur på austlandet - for alle bergensarar blir so glade! Ok, resten blir jo litt oppøste, men no er det ein gong slik at bergensarar kan overdøyva dei fleste, so det gjer ikkje so mykje.
Ok, eg er jo ikkje bergensar. Ikkje er eg spesielt inne i fotballverda heller, eller nokon stor supportar (anna enn kvar sesongstart, medan det enno er håp at Sogndal kan gjera det bra. Den vona forsvinn no tidleg...) og ikkje bryr eg meg so all verdens om Brann (ikkje slå, Lene! (Lene bryr seg nemleg all verdens om Brann: http://leneiversen.blogspot.no/) Men det er no moro at gullet kom heim etter 44 år!
Og so gledar me oss over at sexlivet vert betre, skilsmissetala går ned, og bergensarane kjem til å vera glade det neste halvåret (ifølgje BA)

Meg og Olav

Nokon som reagerar på kvifor det er so steike mange dikt av Olav H. Hauge her? Då kan eg røpa at han er mannen i mitt liv for tida! Eg veit, litt trist at mannen i ditt liv ville vore 99 hadde han levd, men er død, og var i tillegg lukkeleg gift all to the end...
Men eg er altså i praksis i haust, tre dagar i fire-fem veker i Hauge-Tveitt 08, ei jubileum som skal vera neste år for min kjære Olav H., og komponisten Geirr Tveitt (som kanskje blir min kjære han og, eg har berre ikkje fått sett meg so inn i han enno). So for tida vekslar mi tid mellom skulen (fæle datafaget), kontoret på Sydnesplassen (og sjølvsagt dans og ICY og KM-arrangement av alle typar...) I tillegg går dikta til Olav H. om att og om att i hovudet mitt, og kvar einaste dag oppdagar eg minst eitt eg trur kjem til å følgja meg i lang tid.
Men det er ikkje lett, det å vera i praksis utan å eigentleg vita kva ein skal gjera... Eg fører no dikta inn på dataen, skriv småting og prøver å snappa opp mest mogleg av det som går føre seg. Men aller helst vil eg vera åleina med Olav H., og nyta han i fred og ro...

Holmen

Einsleg, forvist
langt frå land,
strider holmen
på grufsen fjellsjø.
I stille næter,
når sjøen søv,
kjenner han berget under seg
breider seg tungt og veldig ut
og vert eitt med landet.
Olav H. Hauge

Hausttur til Stolmen

Hehe, mange av innlegga mine heiter noko med "haust" for tida, men det er det vel ein grunn til...

I helgi var Bergen ICY på hausttur til hytta til Endre på Stolmen i Austevoll. Der fekk me leika oss i bølgjene i båt, fiska mykje, ete mykje og spelt mykje. Seks ICY-arar kom til øya fredag kveld, dei to siste kom laurdag. Fredag kveld vart brukt til å reisa ut på sjøen og leika i bølgjene, og spela Bang. Mykje av laurdagen gjekk med til det same - ein sein morgon fulgt av fisking, Uno-speling og avslapping, litt ICY-aktivitetar og meir Uno-speling (eg leda fire rundar!) Søndag var litt tidlegare frukost, ICY-planlegging og enno meir fisking. I dag var det varmare, og me brukte litt tid nede hjå sjøen - fantastisk moro, til tross for sjøsjuke.

Det er godt å ha ei slik helg med mykje leik og sosialt liv, det er godt å bli kjent med gruppa på denne måten. Me er ikkje mange, men me er gode :-) Takk for ei fin helg folkens!

Knattholmen i haustsol

Etter åtte timar i bil er eg og Monica attende i Bergen. Ei fin helg på Knattholmen er slutt, og det var ei kosleg helg. Særleg moro å sova på rom med TSN 04/05-jentene, ha strikkeseminar, spela TP (til tross for at me tapte mot gutane to kveldar på rad...), og oppleva eit par fine kveldsavlsutningar og avsluttande gudsteneste.
Men det kan diskuterast om det er verdt å betala nesten 600 kr for ei helg, der mesteparten består av køyring til og frå (ok, kyringa var jo svært kos, men uansett). Knattholmen er jo nydeleg, det er ikkje det, men ein kunne kanskje funne ein stad som er billegare, og meir sentral. Og det er etterkvart tpåleg å kalla det landsarrangement for unge vaksne når me var fem-seks frå Bergen, og to av dei er GoCY-interns... Då bør ein nesten diskutera alternativ tenkjer eg. Men alt i alt ei kosleg helg, det er vel den greiaste måten å sei det på.
Og no er eg iallefall sopass utsliten at det skal bli hardt nok å byrja på att etter "studieveka" i morgon...

Haustferie i fagre Lærdal

Har vore heima denna veka og nytt hausten, finveret og Lærdal. No er det dykkar tur til å nyta bileta (og diktet på sida her, som er eit resultat av at eg har fokusert mykje tid og energi på biografien om Olav H. Hauge...)

Underhuset (møkakjellaren) etter at Eirik har brukt hausten på å gjera det om til kinosal/spelebule/guterom

Når ein får nytt fotoapparat må funksjonane testast... Dei nydlege haustfargane kan skimtast enno.

Velkomen!

Eg bestemte meg brått i dag for at levetida for msn-spacet mitt er over for lengst, og at ein ny blogg trengs. Ikkje det at ein blogg verkleg "trengs", men ettersom eit av faga eg tek denne hausten omhandlar blogging, kan det henda eg i det minste blir minna om å oppdatera av og til...
So, eg vil med dette sei takk og farvel til mitt trufaste space, og ynskja velkomen til eit nytt og anleis innblikk i mi "vedundarlege verd". Kos dykk!