... moro vi har fra morgen til kveld!
Klokka er åtte. Det regnar lett i Bergen by, og langs Lillelungeren er det stille. Vassdammane er inga hindring for tidleg flaggvifting! Tre jenter har måla i sikte - frukost for nokon, gudsteneste i Domkirken for ho som skal fylgja fana til ungdomslaget.
Klokka er halv elleve. Torgallmenningen er eit kaos, fanene tippar ustødig til ein kant eller hin, og medlemmar av diverse organisasjonar leitar desperat etter sine fargar. Snart brakar det laus med trekkspelkorps i kamp mot fire hardingfeler, og dans på brustein. Kven har sagt 17. mai er ein fest? Ok, kanskje var eg ein av dei - det kjennest iallefall godt å treffa på vener i toget, og ikkje minst å nå mål på Festplassen to timar seinare.
Klokka er eitt. På eit grupperom på universitet går 17. mai-nemndi til og frå med vatn til pølser, vatn til te, vatn til kaffi. Tårer må turkast etter årets tale - lattertårer. Tårer av skuffelse vart det for Rogaland og Vestlandet nord for fylkesgrensa seinare, når Valdres og Tyskland slo til i potetløpet.
Dagen vart avslutta med song på Festplassen, pubtur med gode dansarar og fyrverkeri. At ein måtte attende til universitetet - og denne gong utan talar, potetløp, styltrer og kubbespel - morgonen etter, klarte ein å ignorera i det lengste.
Til lukka med dagen!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar