Eg såg The Rocky Horror Picture Show når eg var ti eller noko. Det var iallefall rett etter at eg hadde sett Fame fyrste gong. Eg burde nok ikkje har sett det då - og eg må innrømma at eg ikkje hugsar noko som helst anna enn at det var sjokkerande. Og no, 13-14-15 år etter, er det enno sjokkerande. Og utruleg artig!
Det var fleire gonger eg tok meg i å gløyma at det var kjensfolk på scena og i produksjonen. Både fordi det var høg kvalitet, høgt energinivå og til tider litt pinleg - det er ikkje nett lite naken hud, svarte nettingstrøper, raude hoftehaldarar og sex her... Eg vart nesten overraska når Guro kom på scena til siste nummer og applaus - nei, det var ikkje proffe, nei. Heller ikkje regissør Ingrid - men ho kan bli det... Produksjonen var kanskje det mest imponerande, språket var naturleg (likar den naturlege dialektbruken!), lyssettinga bra, lyden grei nok og musikken flott.
Desverre er alle førestillingar utselt, og eg takkar fjesboki og gode lærdalsjenter for at eg fekk billett og ein moro torsdagskveld. Men rykta går om ekstraførestillingar - kanskje i mai? Me kryssar fingrane for det, for eg har ingenting i mot ein runde til. Hurra for flinke folk!
Arkeologens 150 år gamle flaskepost er åpnet
for 2 dager siden
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar